خلاصه کتاب:

انسان «جهول» و «ضعیف» رسیدن به «عند ملیک مقتر» و قرار در آن صدق را نه می داند و نه می تواند  برگزیده الهی و آیتی ربانی می باید تا انسان به امامت و ولایت او دل داده و سرسپرده و تا به وسیله ی او از زمره مردگان حقیقی در آمده و در زمره زندگان به نور الهی در آید.

«دعای عهد» تلاشی برای پیوند با ساحت مقدسه آن برگزیده الهی است: بیعت با او؛ واگذاردن خود به او؛ پیمان بستن و مرتبط شدن با ایشان.

این دعا منقول از امام صادق صلوات الله علیه بوده و از فضائل مداومت به آن توفیق قرار گرفتن در صف یاران ولی عصر است.

شارح عالم و متکلمی است که برای ابراز اعتقاد خود این اثر را بدون مراجعه به مصادر تألیف کرده و انصافاً اثر ارزشمندی از خود بر جای نهاده است. نسخه خطی مورد استفاده در تحقیق و تصحیح این کتاب ظاهراً نسخه خود شارح باید باشد که در پایان آن رقم 21 ذی حجة 1287 هـ ق به عنوان تاریخ اتمام دیده می شود.

در تحقیق این اثر اولاً خود متن دعای عهد بر اساس 5 مصدر اصیل تصحیح و سپس ترجمه شده و در تصحیح متن مصادر اقوال از آیات و روایات تخریج و مطالب مجمل و مشتبه در پاورقی توضیح داده شده اند، چاپ حاضر، سومین چاپ از این اثر می باشد.