مولف: حسین درگاهی

خلاصه کتاب:

اخلاص، اولین و مهم ترین تکلیف بنده است، یعنی تبعیّت نکردن از غیر حق تعالی.

لازمه این کار، عمل به ولایت است. لزوم قبول ولایت الله، قبول مالکیّت و ملکیّت رسول الله و امیرالمومنین و ائمّه اطهار.

اما راه این کار: به هر وسیله و بهانه ای محبّت خود را متوجّه آنان علیهم السّلام کنید تا جایی که حقیقت معنای خادم بودن نسبت به آنان در دل شما تحقّق پیدا کند.

شغل انبیاء علیهم السّلام تنبّه دادن مخاطبین خود به عقل است. کسانی که بعد از تنبّه به عقل از احکام آن تبعیّت کنند در پرتو نورانیّت آن، خدای متعال در آینه فقر انسان، خود را به او می نمایاند.

قرآن در حجیّتش مستقل می باشد چرا که کلام خداست. و چون صدور فعل از خدای متعال از طریق ولیّ او می باشد پس قرآن مجید درواقع متکلّم بودن آن توسّط ولیّ اوست. لذا از اسباب نیل به معرفت آن، قرائت قرآن نیابتاً از طرف وجود مبارک امام عصر علیه السّلام است.

انسان از سه جزء آفریده شده: نفس، روح و بدن. و نفس شعاعی از نور ولایت کلیّه ی ولیّ عصر است که به روح تملیک شده است.

و قلب ،کانون محبّت است و از طرف دیگر حرم خدای متعال است؛ لذا تشنه نوشیدن از جام معرفت و محبّت حق و حبیبان اوست. و دوای کامل زنده شدن دل، قرائت و تلاوت قرآن و اذکار به طرف قلب است که بدون محبّت: «و من عنده علم الکتاب» نافذ نیست. و حقیقت قرآن، امروز، وجود مبارک اعلی حضرت «حجت ابن الحسن العسکری علیه السّلام» است.